بازخوانی ترانه توفان از بانو مرضیه .......................................................... میروم و میبرمت به کام توفان تا که یکسان بگذرد آب از سر ما
میسپرم دست تو را به دست هجران تا که با هم تیره گردد اختر ما
موی من شد سپید ای جوانی دریغا عمر دوباره نبوده کسی را
شد چو آب روان زندگانی دریغا عمر دوباره نبوده کسی را
تو دلارای ما یک شب به عالم پریشان نبودی
تو که همپای ما در وادی غم شتابان نبودی
تو ندانی غمم که ندانی دریغا عمر دوباره نبوده کسی را
گرچه بر جانم بلایی دل­فریبی، دلربایی با همه این بیوفایی، آرزوی قلبِ مایی
تو ندانی غمم که ندانی دریغا عمر دوباره نبوده کسی را