مهم است که مزیت مطلق را با مفهوم “مزیت نسبی” اشتباه نگیریم. مزیت نسبی، بر مبنای تئوری دیوید ریکاردو، به کارایی نسبی در تولید اشاره دارد، نه لزوماً کارایی مطلق. طبق تئوری مزیت نسبی، حتی اگر یک کشور یا شرکت در تولید هر دو کالا نسبت به دیگری مزیت مطلق نداشته باشد، باز هم میتواند از تجارت سود ببرد، مشروط بر اینکه در تولید یکی از کالاها، کارایی نسبی بیشتری داشته باشد (یعنی فرصت از دست رفتهی تولید کالای دیگر، برایش کمتر باشد). تمرکز ما امروز بر مزیت مطلق است که برتری آشکار و بدون چون و چرای تولید را نشان میدهد. درک این تفاوت، به ما کمک میکند تا استراتژیهای خود را به درستی تدوین کنیم.
بیشتر بخوانید:https://sharifstrategy.org/absolute-advantage/