آدم های تنبل همیشه دنبال میان بُر هستند،همیشه دنبال هلوی پوست کنده حاضر آماده هستتدکه بگن هلو برو تو گلو و نه زحمت پوست کندنش را بکشند نه جویدنش رو . تنبل ها همیشه با خیالاتشون زندگی می کنند. در حقیقت وقتی آدم تنبلی میکنه، عمل و تلاش رو کنار میذاره، اما ذهنش همچنان فعال میمونه. اینجاست که خیالپردازی جای عمل رو میگیره؛ ان موقع آدم خودش رو در دنیایی میبینه که میخواست بسازه، اما چون قدمی برنداشته، فقط این رویا در ذهنش باقی میمونه.