کپ

نبودتان جان فرساست و بودنتان زیبا و ارزشمند
و مرا تاب و توان دوریتان نیست اما چه کنم که دانش مرا اسیر خود کرده




شت جدا نمیدونم از کجام اومد بیرون ولی امیدوارم دوسش داشته باشید