در صفحهی اول، یه تصویر از یک آدم دیده میشه که از بدنش برق بیرون میزنه. یه حس اجبار دیده میشه، انگار داره میدوه چون مجبوره نه چون میخواد. کنار اون، یه عنکبوت و یه دایرهی شبیه به تار عنکبوت هست که حس تله و گرفتاری میده. عنکبوت معمولاً نماد گرفتار شدن توی شبکهی خود ساختهست، چیزی مثل درگیری ذهنی با خودت.
صفحهی دوم، که مربوط به ترک «신선놀음» یا همون «Divine» هست، یه درخت بزرگ داره که ازش آبشار و دود و شعله بیرون میاد. درخت معمولاً نشونهی زندگیه، ولی این یکی انگار داره میسوزه. و من رو به یاد درخت زندگی میندازه که احتمال داره شنیده باشین. اسم ترک به معنی «خوشگذرونی جاودانهها»ئه؛ موجوداتی اسطورهای توی فرهنگ کره و چین که از رنج انسان آزاد بودن و در آرامش زندگی میکردن. اما اینجا اون مفهوم برعکس شده، مکان آرامش به یه مکان تباه تبدیل شده. یه جور حس سقوط از مقام توشه، شبیه فرشتهای که از آسمون افتاده.