ادامه نامه 31 :
16 -ارزشهاى اخلاقى:
پسرم بدان که روزى دو قسم است، یکى آن که تو آن را مى جویى، و دیگر آن که او تو را مى جوید، و اگر تو به سوى آن نروى، خود به سوى تو خواهد آمد،
چه زشت است فروتنى به هنگام نیاز، و ستمکارى به هنگام بى نیازى .
همانا سهم تو از دنیا آن اندازه خواهد بود که با آن سراى آخرت را اصلاح کنى، اگر براى چیزى که از دست دادى ناراحت مى شوى، پس براى هر چیزى که به دست تو نرسیده نیز نگران باش.
با آنچه در گذشته دیده یا شنیده اى، براى آنچه که هنوز نیامده، استدلال کن، زیرا تحوّلات و امور زندگى همانند یکدیگرند، از کسانى مباش که اندرز سودشان ندهد، مگر با آزردن فراوان، زیرا عاقل با اندرز و آداب پند گیرد، و حیوانات با زدن.
غم و اندوه را با نیروى صبر و نیکویى یقین از خود دور ساز. کسى که میانه روى را ترک کند از راه حق منحرف مى گردد.
یار و همنشین، چونان خویشاوند است. دوست آن است که در نهان آیین دوستى را رعایت کند.
هوا پرستى همانند کورى است. چه بسا دور که از نزدیک،نزدیک تر، و چه بسا نزدیک که از دور،دورتر است،
انسان تنها، کسى است که دوستى ندارد، کسى که از حق تجاوز کند، زندگى بر او تنگ مى گردد، هر کس قدر و منزلت خویش بداند حرمتش باقى است،
استوارترین وسیله اى که مى توانى به آن چنگ زنى ، رشته اى است که بین تو و خداى تو قرار دارد.
کسى که به کار تو اهتمام نمى ورزد دشمن توست.
گاهى نا امیدى، خود رسیدن به هدف است، آنجا که طمع ورزى هلاکت باشد.
چنان نیست که هر عیبى آشکار، و هر فرصتى دست یافتنى باشد، چه بسا که بینا به خطا مى رود و کور به مقصد رسد.
بدى ها را به تأخیر انداز، زیرا هر وقت بخواهى مى توانى انجام دهى. بریدن با جاهل، پیوستن به عاقل است،
کسى که از نیرنگ بازى روزگار ایمن باشد به او خیانت خواهد کرد، و کسى که روزگار فانى را بزرگ بشمارد، او را خوار خواهد کرد.
چنین نیست که هر تیر اندازى به هدف بزند،
هر گاه اندیشه سلطان تغییر کند، زمانه دگرگون شود.
پیش از حرکت، از همسفر بپرس، و پیش از خریدن منزل همسایه را بشناس.
از سخنان بى ارزش و خنده آور بپرهیز، گر چه آن را از دیگرى نقل کرده باشى.

https://www.namasha.com/v/iuodLNSZ
https://www.namasha.com/v/ciKZvWXe