حکمت 456 : آیا آزاد مردى نیست که این لقمه جویده حرام دنیا را به اهلش واگذارد همانا بهایى براى جان شما جز بهشت نیست، پس به کمتر از آن نفروشید.

حکمت 457 : دو گرسنه هرگز سیر نشوند: جوینده علم و جوینده مال.

حکمت 458 : نشانه ایمان آن است که راست بگویى، آنگاه که تو را زیان رساند، و دروغ نگویى که تو را سود رساند و آن که بیش از مقدار عمل سخن نگویى، و چون از دیگران سخن گویى از خدا بترسى.

حکمت 459 : تقدیر الهى چنان بر محاسبات ما چیره شود که تدبیر، سبب آفت زدگى باشد.
(سید رضی : «مفهوم این حکمت در حکمت 16 با عبارت دیگرى نقل شد»)

حکمت 460 : بردبارى و درنگ هم آهنگند و نتیجه آن بلند همّتى است.

https://www.namasha.com/v/vYYgNzL6
https://www.namasha.com/v/so5eYi8Z