.

مایکل مان در اواخر دهه ۹۰ دو غول بازیگری جهان را در سنی که اوج شکوفایی آنها بود در مخمصه heat در مقابل هم قرار داد.

رابرت دنیرو و آل پاچینو پیش از این در پدرخوانده حضور داشتند بی آنکه در سکانسی مقابل هم قرار بگیرند‌.

مایکل مان یکی از بهترین فیلم های ژانر گانگستری اش را در تقابل همیشگی دزد و پلیس ساخت با این تفاوت که در پرداخت هر دو شخصیت آنچنان سنگ تمام گذاشت که قهرمان و ضد قهرمان به یکسان مورد توجه قرار گرفتند و فیلمی ساخت که همچنان در فهرست بهترین های سینمای جهان قرار دارد.

در این سکانس تقابل دو مدل از بازی متد برون گرایانه و درون گرایانه میان بازی بیرونی آل پاچینو و درونی دنیرو آنچنان موثر درآمده است که می توان از آن به عنوان کلاس درس برای بازی جلوی دوربین و استفاده از بدن و چهره در یک حالت ایستا یاد کرد.

رابرت دنیرو به عنوان ضد قهرمان دعوت به قهوه پلیس را می پذیرد اما در طول این دوئل کلامی چشمهایش در حال دویدن است ، سرش را در حالتی غیر عادی نگه داشته و گویی هر لحظه منتظر شلیک است.

در مقابل آل پاچینو در عین تلاطم درونی سعی می کند حریف را رصد کند و جو آرام را حکمفرما کند.

از دیگر نقاط برجسته این سکانس عدم استفاده از موسیقی است هرچه شنیده می شود صدای محیط است و مایکل مان هوشمندانه حتی در تعداد نماهای باز و بسته هم یکسان عمل کرده است.

آدمهای اصلی اش را در یک کافه واقعی شلوغ با پس زمینه استیل و حرکت قرار داده چرا که اطمینان داشته بازیگرانش آنچنان صحنه را در دست دارند که بیننده جز آنچه او می خواهد چیزی را نخواهد دید.

فیلمبرداری مخمصه 107 روز طول کشید.در 95 لوکیشن در این سو و آن سوی لس آنجلس سکانس کافه در یک کافه واقعی فیلمبرداری شد.

جالب است بدانید پاچینو درباره این صحنه گفته : دنیرو خیلی عالی است، او باهوش بود چون گفت نمی خواهد این صحنه را با تمرین کردن بازی کند، من در ابتدا مردد بودم، اما بعدا فهمیدم حق با اوست، این کار موجب تفاوت صحنه با دیگر صحنه ها شد و بسیار هوشمندانه بود.

این سکانس به دلیل محتوای دیالوگ هابصورت دوبله تقدیم تان می شود. با صدای دلنشین و ماندگار
خسروخسروشاهی
منوچهراسماعیلی

ببینیم،لذت ببریم و بیاموزیم...

نوید_جعفری