چند روز مانده به بازگشت امام در بهمن سال 57 بود که جلساتی با حضور فعالان اصلی انقلاب به منظور تقسیم مسئولیت‌های آینده تشکیل می‌شد. بحث جدی شده بود. کم کم صحبت ها داشت به سمت و سویی می‌رفت که با خلوص دوران مبارزه و انقلاب همسویی چندانی نداشت. آقا وارد بحث شد و پیشنهاد کرد مسئولیت بعدی خود را، خودش مشخص کند. همه منتظر ماندند که ببینند آقا چه می‌گوید. سید گفت: «من می‌خواهم مسئول دادن چای در محل استقرار امام باشم.» همه جا خوردند. همین جمله‌ی آقا مسیر صحبت را به کلی تغییر داد و راه مجادله بسته شد. روحیه‌ی گریز از مقام، حتی در زمان انتخاب ایشان به رهبری نیز مشهود بود. ایشان درباره مخالفتشان با انتخاب به عنوان رهبری انقلاب می‌گویند: «اگر فرد دیگری من می‌شناختم که ممکن بود این بار را بردارد و دیگران هم او را قبول می‌کردند، یقینا من این مسئولیت را قبول نمی‌کردم.»
--------------------------------------------------------------------------
خانه انقلاب اسلامی | www.enghelab.ir