نمیدونم چی بگم..
هنوزم برام این اتفاق قابل هضم نیس
سال ۲۰۲۳ اولش با رفتن مونبین و در اخر
با رفتن تو تموم شد..!
تنها چیزی ک میتونم بگم اینه که مرسی
بخاطر تمام خاطرات قشنگی ک برام ساختی
مرسی ک برام همیشه الگو بودی حتی از همون بچگی!
هیچوقت یادم نمیره چقد دلم میخواس مثل ت پاستا درست کنم
تو برام قبل از اینکه یه آجوشی باشی یه سرآشپز تمام عیار بودی:)
و حالا حرفی نیس جز اه و حسرت..جز غم و اندوه
در فراق دوری تُ...
اهل زمین قدرتو ندونستن
ولی من مطمئنم جات تو اسمونا خیلی بهتره
چون از اولم متعلق ب اینجا نبودی!
خوب بخوابی عزیز ترین و بهترین آجوشی دنیا:)
.
.
.
پ.ن:این تیکه از پاستا رو خیلی دوست دارم
گفتم با شما ها هم به اشتراک بذارم.