آزمون کشش باید مطابق با استاندارد JIS Z 2241 انجام شود. برای به دست آوردن استحکام کششی اتصال، از سطح مقطع عرضی و نامی مشخص شده در استاندارد JIS G 3112 برای میلگردهای آجدار، یا از سطح مقطع عرضی مشخص شده در استاندارد JIS G 3191 برای میلگردهای ساده استفاده شود. در این روش آزمایش تعدادی از نمونه های اجراء شده توسط تیم اجراء فورجینگ(تعداد نمونه ها بر اساس توافق با ناظر یا 5 عددبرای سایزهای 16 تا 32 ، در استاندارد های ژاپن در نظر گرفته شده است) جهت تست کشش، با حداقل طول 50 سانتیمتر به آزمایشگاه مقاومت مصالح معتبرتوسط کارفرما یا تیم نظارت ارسال می گردد.بدیهی است که در هیچ یک از نمونه های ارسالی به آزمایشگاه کشش میلگرد،محل پارگی دو میلگرد نمیبایست در محل فصل مشترک یا محل جوش ،رخ بدهد.در این ویدیو کوتاه، تست کشش، پس از اجراء عملیات فورجینگ میلگردها که در آزمایشگاه مقاومت مصالح انجام میشود نمایش داده می شود.
لازم به ذکر است این تست جزء الزامات استاندارد می باشد و می بایست جهت اطمینان از صحت اتصالات اجراء شده توسط دستگاه جوش فورجینگ سر به سر میلگردها و اوپراتور فورجینگ کار ،تعدادی از اتصالات بریده شده و به آزمایشگاه فرستاده شود.
بر اساس استاندارد های فورجینگ، تست کشش یکی از تستهای این روش می باشد.سایر تستهای جوش فورجینگ عبارتند از:تست خمش و تست دیداری یا تست چشمی.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص آزمایشات جوش فورجینگ به وبسایت شرکت کنزا ،بخش آزمایشات فورجینگ مراجعه بفرمایید.