در قسمت قبل با عنوان فتنه هیبریدی در خدمت شما بودیم، این موضوع جای پرداخت بیشتری داشت و این فتنه لایه‌ها و ابعاد مختلفی دارد که به آن‌ها پرداخته نشد، البته در این گفت و گو هم به همه‌ی لایه‌ها و ابعاد آن نمی‌توان پرداخت. در این گفت و گو می‌خواهیم به روش برخوردی که دولت‌ها، حکومت‌ها و ایدئولوژی‌های مختلف در طول تاریخ با وقایع مشابه داشته‌اند بپردازیم اینکه دولت‌های مختلف چگونه با اعتراضات و اغتشاشات برخورد کرده‌اند.
از روش‌های سخت و چکشی در چین کمونیست در شرق تا روش‌های قدری سیاست‌مدارانه‌تر که در غرب استفاده شده است؛ مثل برخوردی که در فرانسه با اعتراضات جلیقه‌ زردها شد. در میان نمونه‌های مختلف برخورد،‌ سخت‌ترین مورد نمونه‌ی برخورد چین کمونیست با دانش‌جویان معترض و غرب‌گرای خودش در میدان تین‌آن‌من بود و در برابر چشم رسانه‌ها تعداد زیادی از آن‌ها بالغ بر چند صد تا چند هزار نفر را از میان برمی‌دارد و ظاهرا ریشه‌ی اینگونه اعتراضات را در چین می‌خشکاند.
نمونه‌ی دیگر برخوردی است که در تئاتر مسکو اتفاق می‌افتد؛ معارضین چچنی تعدادی از شهروندان روسی را گروگان می‌گیرند و بعد از اینکه دولت روسیه با آن‌ها به توافقی نمی‌رسد و راه‌حل سریعی برای خاتمه آن پیدا نمی‌کند گاز سمی داخل تئاتر می‌اندازند و شهروندان روسی و تروریست‌ها را با هم از بین می‌برند. برخورد خشن و محکمی که تقریبا هر کسی را در آینده از این که بخواهد این کار را تکرار کند منع می‌کند.
نمونه‌ی دیگر نیز اتفاقی بود که در ترکیه افتاد توسط گولنیست‌ها در ترکیه، که در طول سه ماه چند بند از قانون اساسی که مرتبط با موضوعات حقوق بشری بود تعلیق شد و همچنین بیانیه حقوق بشر اروپا نیز مسکوت شد و برخوردی چکشی و سخت با معترضان و کودتاگران انجام دادند. چند ده هزار نفر زندانی شدند ممنوع‌الخروج شدند از کار بیکار شدند و حتی اعدام کردند، خبرنگار، معلم و...
تا می‌رسیم به فرانسه اتفاقی که تحت عنوان جلیقه زردها افتاد و حدود هفتاد هفته اعتراضات ادامه داشت، برخورد با آن‌ها نسبت به موارد قبلی سیاست‌مدارانه‌تر بود اما حکومت فرانسه هم با اینکه این اغتشاشات در فرانسه مسالمت‌آمیز بود کسی از بیرون آن‌را حمایت نمی‌کرد رسانه‌های خارجی آن‌ها را تحریک نمی‌کردند اما به هر حال در اینجا هم افرادی قابل توجه کشته و مجروح می‌شوند دست افراد قطع می‌شود و تعداد زیادی چشمان خود را از دست می‌دهند.