رَسانه یا رِسانه کدام درست است؟
شاید بد نباشد قبل از ورود به هر بحثی تلفظ درستش را یاد بگیریم. رَسانه به معنای اندوه و حسرت است و رِسانه به معنی وسیله انتقال دهنده.
واژه رِسانه در زبان فارسی کلمه نسبتاً جدیدی محسوب می شود. این واژه که گاهی به معنای مفرد و گاهی جمع به کار می رود، معادل Medium یعنی رِسانه و Media به معنی رِسانه هاست.
مأموریت رِسانه هم رساندن است، رساندن حرف، پیام، دیدگاه های من و شما به دیگران است. با این تعریف ساده، روزنامه ها، مجلات، رادیو، سینما، تلویزیون، ماهواره، اینترنت و هر ابزار ارتباطی دیگری به شکل یک سویه یا دو سویه رسانه به حساب می آید. نظارت بر محیط اطراف، انتقال اطلاعات، انتقال میراث اجتماعی و اطلاعاتی از نسلی به نسل دیگر کارکردهای هستند که برای رِسانه ها قائل شده اند. البته بعضی از نظریه پردازها تفریح و سرگرمی راهم اضافه می کنند. چیزی که امروزه ما بیشتر با آن سر و کار داریم رِسانه های دیجیتال هستند. رِسانه هایی که تبادل یا انتشار محتوا در آنها تنها به کمک ابزارهای مجهز به پردازشگر دیجیتال میسر می شود. شامل رِسانه های برخط مبتنی بر شبکه هایی مثل اینترنت، سرویس های مخابراتی از قبیل MMS و SMS یا به شکل حامل های فیزیکی دیجیتال مثل بسته های نرم افزاری رِسانه‌ای، بازی های رایانه ای و امثال آنها. این نوع رِسانه هم فراگیر هستند و هم ارزان و البته متنوع. در گوشی همراه هر کدام از ماه ها می شود یک کتابخانه بزرگ را جا داد. فراتر از بحث جذابیت خاص این رِسانه ها، تعداد زیادی مخاطبین در دسترس، این بسته را مهیا کردند برای زایش و رویش یک پدیده همه گیر به نام رِسانه‌های اجتماعی به خودش حدیث مفصلی است.