☀ خرداد، ماه اشک و زخم است
☁ اشکی که همیشه بر گونه هایمان جاری است و زخمی که هرگز التیام نخواهد یافت. خرداد، ماه ماتم و غم است.

◆ در میان چشمهایش بی نهایت راز داشت
◇ در بهار خنده اش گلبرگ های ناز داشت

◆ سید خوشروی ما در مشکی ِ عمامه اش
◇ وعده یک صبحگاه ِ روشن و دلباز داشت

◆ گرچه پیغمبر نبود ، اما به پیغمبر قسم
◇ همچو او در سرزمین سینه اش اعجاز داشت

◆ هر کسی می‌دید او را بی تامل می‌شناخت
◇ این نشانش بود: چشمانی درشت و باز داشت

◆ ابروانش را به استادی به بازی می‌گرفت
◇ در کنار خنده اش اخمی غلط انداز داشت

◆ صبر او صبر عجیبی بود، روزی گفته بود...
◇ این حقیقت را که در گهواره‌ها سرباز داشت

◆ ناگهان سبز و بهاری شد هوای شهرها...
◇ در همان صبح زمستانی که او پرواز داشت

◆ او مسیح ِ خاک ایران بود، یادش سبز باد
◇ رفت و پایان نگاهش ، باز هم آغاز داشت