امام هادی (علیه‌السلام) پیشوای دهم شیعیان، بنا بر نظر مشهور در نیمۀ ذی‌حجه سال ۲۱۲ق در مدینه به دنیا آمدند. پدر ایشان پیشوای نهم شیعیان، امام جواد (علیه‌السلام) و مادر آنحضرت «سمانه مغربیه» است که کنیزی با فضیلت و با تقوا بود. مشهورترین القاب امام دهم، «نقی» و «هادی» است و به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نیز می‌گویند.
علم و دانش امام هادی (علیه‌السلام) همانند آباء و اجداد گرامی‌اشان، علم لدنی بود؛ یعنی مستقیماً از طریق غیب و هم‌چنین از علوم و معارف قرآن و سنت رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و پدران بزرگوارشان دریافت می‌نمودند. امام هادی (علیه‌السلام) در سال ۲۵۴ هـ . ق در شهر سامرا به وسیله زهری که به ایشان خورانده شد، به شهادت رسیدند.
آنحضرت دارای القاب زیادی چون هادی، نقی، عالم، فقیه، امین، طیب، ] و مؤتمن است. مشهورترین القاب آن حضرت، هادی است. آن جناب را ابوالحسن ثالث (سوم) نیز می‌گویند. (در اصطلاح راویان شیعه، مراد از ابوالحسن اول، امام موسی بن جعفر (علیه‌السلام)، مقصود از ابوالحسن ثانی، امام رضا (علیه‌السلام) و مراد از ابوالحسن ثالث، امام هادی (علیه‌السلام) می‌باشد).