باید کسیو پیدا کنم که رهام نکنه و رهاش نکنم. یکی که همیشه درکِ درستی از دردهام داشته باشه و لحظه‌ای که همه رهام میکنن، اون کنارم باشه تا همه‌یِ آدم‌ها رو از یاد ببرم. یکی که جوری منو دوست داشته باشه که انگار من تنها آدمِ رویِ زمینم! یکی که بعدِ من، چشمش هیچکسو نبینه، اگه کسیو هم دوست داشته باشه، من بتونم مطمئن باشم که هیچکس نمیتونه جای منو واسش پر کنه! "یکی شبیهِ خودت." با این تفاوت که منو هیچوقت با کسی عوض نکنه! یکی که منو با کسی مقایسه نکنه. یکی که کنارش احساس کنم هیچ آدمی برای من مثلِ اون نمیشه. لحظه‌ای که همه‌یِ آدم‌ها بهم سنگ می‌زنن، اون دلداریم بده و کنارم بمونه تا صدای نفس کشیدن‌هام رو بشنوه و لحظه شماری کنه تا دوباره لبخندم رو ببینه. باید یکیو پیدا کنم که همیشه پا به پام بیاد و یه جوری دوستم داشته باشه، که اتفاق‌هایِ تلخِ گذشته‌ رو فراموش کنم. و لحظه‌ای که نگام می‌کنه، بتونم وجودِ خدا رو توی چشماش حس کنم. یکی شبیهِ تو!