وقتی کشتیهای مرگ به ایران آمدند
پرتغال میخواست کل اقیانوس هند را در اختیار داشته باشد و اشغال تنگه هرمز را هم در برنامه خود گذاشت. ایران صفوی، مشغول جنگ با عثمانیان بود که ناگهان بلای پرتغالی بر سرزمینش فرود آمد.
عصر ایران؛ محسن ظهوری - فرمانده پرتغالی دستور حمله میدهد. جزیره هرمز زیر آتش توپخانه قرار میگیرد و راهی برای نجات آن نیست. آلفونسو دوآلبوکرکی دریانورد پرتغالی از آن سوی دنیا آمده تا تنگه هرمز در خلیجفارس را اشغال کند. ایران در حال نبرد با همسایه خود است و کشتیهای پرتغالی سرتاسر اقیانوس هند را از آن خود کردهاند. جنگی نابرابر که اوضاع خلیجفارس را برای همیشه تغییر میدهد.
داستان نبرد ایران و پرتغال، ماجرایی طولانی و غمانگیز است. در این فیلم قسمت اول آن را میبینید که به اشغال هرمز میپردازد. قسمت دوم و پایانی این ماجرا را هفته آینده خواهید دید.آلفونسو دوآلبوکرکی اولین دریانورد پرتغالی نبود که به خلیجفارس آمد. پیش از او به فرمان پادشاه پرتغال سفرهای اکتشافی در دریا آغاز و اهمیت خلیجفارس را دریافته بودند.
پرتغال چارهای جز تسلط بر دریاها نداشت. امپراتوری عثمانی با فتح قسطنطنیه یعنی استانبول امروز، و سقوط امپراتور روم شرقی، راه زمینی اروپا را به شرق بسته و گمرکات سنگینی برایشان گذاشته بود.
در میان کشورهای قدرتمند اروپا، پرتغال فاصله زیادی تا مدیترانه داشت و همین بعد مسافت، کالاهای وارده به این کشور را گرانتر هم میکرد. پس چارهای نماند جز تجارت از راه دریا. ولی مسیرهای دریایی به شرق، در آن زمان برای اروپاییها ناشناخته بود.
پرتغال بزرگترین نیروی دریایی زمان خود را داشت و حکومت قدرتمندی در منطقه بود. پس پادشاه دستور داد تا سفرهای اکتشافی در دریا برای یافتن مسیرهای تازه در شرق آغاز شود و رهبران مسیحی پرتغال هم جامه دینی به این کار دادند تا اشتیاق برای این کار بیشتر شود. روحانیون مسیحی اعلام کردند که سفرهای دریایی دور دوم جنگهای صلیبی با مسلمانان است و وظیفه هر دریانوردیست که خود را به سواحل شرق زمین برساند. دریانوردان پرتغالی هم این سفرهای اکتشافی را نوعی مجاهدت دینی و چیرگی بر دشمنان مسلمانشان میدیدند و راهی دریاها شدند. گرچه جاهطلبی و رسیدن به ثروت، حرف اول را در انجام این سفرها میزد، اما این توجیهات دینی برای ایجاد شور و شوق بیشتر در میان سربازان و ملوانان موثر بود.
نظرات