حکمت 72 : دنیا بدن ها را فرسوده، و آرزوها را تازه مى کند، مرگ را نزدیک و خواسته ها را دور و دراز مى سازد، کسى که به آن دست یافت خسته مى شود، و آن که به دنیا نرسید رنج مى برد.

حکمت 73 : کسى که خود را رهبر مردم قرار داد، باید پیش از آن که به تعلیم دیگران پردازد، خود را بسازد، و پیش از آن که به گفتار، تربیت کند، با کردار، تعلیم دهد، زیرا آن کس که خود را تعلیم دهد و ادب کند ، سزاوارتر به تعظیم است از آن که دیگرى را تعلیم دهد و ادب بیاموزد.

حکمت 74 : انسان با هر نفسى که مى کشد، قدمى به سوى مرگ مى رود.

حکمت 75 : هر چیز که شمردنى است پایان مى پذیرد، و هر چه را که انتظار مى کشیدى، خواهد رسید.


https://www.namasha.com/v/3FztPwkq
https://www.namasha.com/v/NtONupBO