حکمت 76 : حوادث اگر همانند یکدیگر بودند، آخرین را با آغازین مقایسه و ارزیابى مى کنند.

حکمت 77 : (ضرار بن ضمره ضبایى از یاران امام به شام رفت بر معاویه وارد شد. معاویه از او خواست از حالات امام بگوید، گفت على علیه السّلام را در حالى دیدم که شب، پرده هاى خود را افکنده بود، و او در محراب ایستاده، محاسن را به دست گرفته، چون مار گزیده به خود مى پیچید، و محزون مى گریست و مى گفت) اى دنیا اى دنیاى حرام از من دور شو، آیا براى من خودنمایى مى کنى یا شیفته من شده اى تا روزى در دل من جاى گیرى ، هرگز مبادا غیر ، مرا بفریبد ، که مرا در تو هیچ نیازى نیست ، تو را سه طلاقه کرده ام، تا باز گشتى نباشد، دوران زندگانى تو کوتاه، ارزش تو اندک، و آرزوى تو پست است. آه از توشه اندک، و درازى راه، و دورى منزل، و عظمت روز قیامت.


https://www.namasha.com/v/DjLzkUH3
https://www.namasha.com/v/LMBU9Cdt