خب بعد نقد حمله به تایتان تو فکر اینم اساسین رو هم نقد کنم
برای شروع لازمه اساسی ترین نکتشو بگم:
تو سری اساسین دو حزب داریم یکی شوالیه های معبد (تمپلار ها)
و گروه بعدی قاتل ها (اساسین ها)

عقیده شوالیه های معبد اینه که به سیب بهشتی برسن و با اون اراده همه انسان ها رو ازشون سلب کنن تا نظم نوین جهانی برقرار بشه

در مقابل اساسین ها عقیده دارن که انسان ها آزادن و هیچ چیزی با عنوان گناه یا جرم وجود نداره از این رو میگن نباید برای هیچ کاری مجازاتی باشه و اگه این آزادی حیوانی و بی حد و مرز به انسان ها داده بشه خودشون به نظم نوین جهانی میرسن

با این اوصاف هدف یکیه ولی این اختلاف عمل موجب دشمنی بین شوالیه های معبد و اساسین ها میشه

حالا واضح تر بگم
توی این بازی، تمپلار ها نماد کمونیسم
و اساسین ها نماد لیبرالیسم هستن

و از اونجا که جوامع مخفی برای برقراری نظم شیطانی (نظم نوین) از عقیده و روش کمونیسم ناامید و به حمایت از لیبرالیسم رو آوردن تو بازی شاهد این هستیم که همیشه اساسین ها شخصیت مثبت و پیروز داستان هستن اما در یک نسخه از بازی (Rougo) شاهد این بودیم که بازی شما رو در نقش یک تمپلار میذاره که تا حدودی راز های بازی رو فاش میکنه@-@ و این حرف رو بیشتر به اثبات میرسونه