این سریال پر از دیالوگ های قشنگی بود که با خوندنشون به اصطلاح ادم عشق می کرد. دیالوگ های قشنگ و قوی می تونن مخاطب را تا آخر پای یک سریال نگه دارن. مثلا تو یکی از قسمت های سریال لاهی خطاب به هودونگ میگه: هیچ پشیمانی ای وجود نداره، همه اینا به انتخاب خودم بود، پدرت برای به دست آوردن کشورم تورو به اینجا فرستاد، و تو برای به دست آوردن جامیونگ و یا شاید هر دو، اما من خوشحالم چون هرگز قادر به بیرون انداختن لاهی از قلبت نخواهی بود.
اگه بازیگران یک سریال و یا فیلم بازی خوبی را از خودشون به نمایش نذارن، نمی تونن اونطور که باید مخاطبان رو به سمت خودشون جذب کنه. فیلم جامیونگ گو از جمله سریال هایی هستش که بازی های بسیار تاثیرگذاری رو می تونین از بازیگراش ببینن. به طوری که خودتون رو توی صحنه فیلم حس کنید. حتی بازیگران فرعی فیلم هم تونستن توی نقش خودشون فرو برن و با اینکار مارو هم به این فرو بردن دعوت کنند. از درخشان ترین بازی های این سریال می تونیم به شخصیت لاهی و یا پارک مین یانگ اشاره کنیم.
https://www.youtube.com/watch?v=w9fLGMdECXo