درود ، امروز موضوع هم افزایی و سینرژی را دنبال خواهیم کرد .
بعید است بتوانیم کسی را در حوزه مدیریت و استراتژی پیدا کنیم که قصه‌ی ۲+۲=۵ را به عنوان تعریف سینرژی نشنیده باشد.
زمانی که دو یا چند عنصر، جریان یا عامل با هم همیاری و برهمکنش (تعامل) داشته باشند معمولاً اثری به وجود می‌آید. اگر این اثر از مجموع اثرهایی که هر کدام از آن عناصر جداگانه می‌توانستند به وجود آورند بیشتر شود در اینصورت پدیده هم‌افزایی رخ داده است. مقدار هم‌افزایی را می‌توان با محاسبه برآیند کار گروهی و از سوی دیگر محاسبه مجموع نتیجه کار تک تک افراد در حالت کار جدا و تکی و سپس کسر کردن نتیجه محاسبه اول از دوم بدست آورد.
سینرژی یا هم افزایی را می‌توان در طبیعت مشاهده کرد حرکات دسته جمعی و V شکل غازهای وحشی نمونهٔ بارزی از سینرژی است یا مسابقات دوچرخه سواری تیمی که دوچرخه سواران هر تیم پشت سر هم در یک خط راست حرکت می‌کنند و مداوم جای نفر اول تعویض می‌شود تا شکافتن هوا در کل گروه انجام شود و بازده یا راندمان کل تیم بالا رود.
فرض کنید چند نفر آدم تحصیل کرده و متخصص به دور هم جمع شده اند. یکی مهندس، یکی هنرمند و یکی برنامه نویس. اگر اینها هرکدام به طور جداگانه به کاری مشغول شوند نتیجه مشخص است. احتمالاً یک طرح مهندسی، یک طرح هنری یا نقاشی و همینطور یک برنامه کامپیوتری. حالا فرض کنید ما بیاییم توانایی این افراد را با یکدیگر ترکیب کنیم. هنرمند مشغول به طراحی معماری‌های خلاقانه شود، مهندس بر روی طرحهای هنرمند محاسبات انجام دهد، هنرمند داده‌های مهندسی را تبدیل به طرح نهایی کند و سپس برنامه نویس همان اطلاعات و طرح‌ها را در قالب برنامه ای کامپیوتری ارائه دهد.حالا چه چیزی داریم؟ یک برنامه کامپیوتری شامل ده‌ها طرح خلاقانه قابل اجرا. این یعنی پدید آمدن چیزی که هیچ‌کدام از این افراد به تنهایی قادر به ایجاد آن نبودند.
سینرژی یعنی پدید آمدن نتیجه‌ای حاصل از کار گروهی که هیچ‌یک از افراد گروه به تنهایی قادر به تولید آن نتیجه نبودند .