شوخی گل آقا با امام خمینی، با این ولخرجی‌‌ ورشکست نشوید؟کیومرث صابری فومنی مشهور به گل‌آقا، ادیب و طنزپرداز معاصر، هفتم شهریور ۱۳۲۰ خورشیدی در گیلان به دنیا آمد. پدرش که کارمند دون‌پایه وزارت دارایی و اهل رشت بود در ۱۳۱۷ خورشیدی به اداره دارایی صومعه‌سرا منتقل شد. در ۱۳۲۱ خورشیدی به اداره دارایی فومن انتقال یافت و چند ماه بعد در همان شهر درگذشت. خانواده او بسیار فقیر بودند. مادر صابری که از معدود زنان باسواد شهر بود در مکتبخانه قرآن تدریس می‌کرد و این تنها ممر معاش خانواده پس از مرگ پدر بود که تکافوی زندگیشان را نمی‌داد. پس، برادرش که در آن زمان ۱۵ ساله بود، تحصیل را رها کرد تا با کار خود به معیشت خانواده کمک کند.
صابری در نخستین سال تحصیل در دانشکده (۱۳۴۰) در تظاهرات دانشجویی شرکت کرد و مضروب و دستگیر شد. گردن او از ضربات باتوم به شدت آسیب دیده بود. او شعری به طنز و سیاسی سرود و با امضای «گردن شکسته فومنی» برای توفیق ارسال کرد. پس از چاپ این شعر در چند شماره بعد توفیق، صابری به طنزنویسی کشیده شد.

او تا ۱۳۴۵ خورشیدی گاهی اشعاری برای توفیق می‌فرستاد. پس از تعطیلی توفیق، صابری به تدریس ادامه داد. او گهگاه اشعار جدی می‌سرود که جز به ندرت، چاپ نمی‌کرد. او بعدها مجموعه اشعار جدی‌اش را از میان برد چراکه معتقد بود، شاعر متوسطی است. او متوسط بودن را دوست نداشت.