سروران ارزشمند، فرهیختگان صاحبدل، ادب پروران و هنر دوستان گرانقدر درود ها و تحیات قلبی من نثار یکایک شما.!
بعد از مصاب شدن به ویروس کرونا مدت شش ماه و چند روزی را بدون قوه تکلم روز شب گذشتاندم.
هرچند دشوار ترین ایام زندگیم در این چند سال اخیر به شمار میرفت ولی فرصت خوبی بود به شناس یاران جانی و دوستان زبانی،
گلایه مند از کسی نیستم ولی گاهی اوقات این چنین حالات برای دوری و شناخت انسانها و بیشتر نزدیک شدن به خداوند متعال خوب است.
از یاران و عزیزان که در داخل و خارج کشور هستند و همیشه بدون آلایش خبر گرفتند و به من پیام گذاشتند کهکشانهای معانی و همدلی ممنون و مشکورم و از دوستان زبانی که مرا به باد فراموشی سپردند نیز تشکری میکنم.
از یک و نیم ماه به اینطرف آهسته آهسته قوه تکلمم را با کمک اندکی دارو و دعای دوستان باز یافتم و در این چند روز اخیر قدرت سخن گفتنم را بدون دارو کاملا خوب حس میکنم.
خواستم از این طریق صدای که بیشتر از شش ماه به خاموشی رفته بود را با توانمندی تازه با شما عزیزان شریک سازم.
امروز پارچه مخمس را که به غزل حضرت ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل رح سروده بودم به دکلمه گرفتم.
کمی و کاستی را معذور بدارید.
با مهر و ارادت فراوان
#احمد_محمود_امپراطور