مراقبت و پروررش دیگران برای زنان یک صفت به شمار آمده و این مهم به نتیجه بهینه نخواهد رسید مگر اینکه گام های نخستین در توسعه توانایی های زنان برداشته شده باشد و این قدرت و توان مقابله وبرآمدن از عهده این مسئولیت خطیر همان است که خداوند در وجود ایشان به ودیعه نهاده است.توسعه تاب آوری امکان مقابله بهتر و امیدواری بیشتری را نسبت به آینده فراهم ساخته است چالش های عمده زندگی زنانه اعم از ازدواج ، تحصیل ، اشتغال وهمسری و مادری ، آسیب پذیری بیشتر در سوانح و بلایای طبیعی و تصادفات وسوانح عمده ترین مسایل و مشکلاتی هستند که تاب آوری زنان را به چالش میکشند.
تاب آوری برای بسیاری از زنان قدرت و مهارتی آموختنی و ضروری است اگرچه این برای مردان هم ضروری به نظر می آید اما زنان برای غلبه بر موانع و سازگاری و سازندگی خود و خانواده به توانایی بیشتری نیازمندند .
سالانه بیش از دویست میلیون زن از بحرانهای مختلف و بلایا وسوانح متعدد صدمه می بینند وچنانچه صدمات ناشی از آسیبهای اجتماعی و… به آن اضافه کنیم در می یابیم که برنامه هایی برای توانمندسازی و تقویت تاب آوری زنان لازم است که از انتشار و تسری آسیب جلوگیری کند.

تاب آوری زنان میتواند شامل مولفه های بدین قرار باشد :پذیرش ، جذب و تعدیل مخاطرات و آسیبها
یادگیری رشد در شرایط پرتنش
تشخیص و پرورش توانایی و استعداد های خاص
تمرین ومدیریت خشم و استرس
پرورش و کاربست شوخ طبعی و طنز
یافتن معنا در بحران ها
تحمل تنهایی و شکست های اجتماعی
شناسایی وتشخیص دوره ها و بخشهای پر تنش زندگی

و صد البته بصورت اقتضایی میتوان مولفه های دیگری از تاب آوری را در این اولویت ها لحاظ کرد.
اما وجه غالب تاب آوری زنان زندگی معنوی است.

زنان تاب آور سرمایه های واقعی عبور از چالش های اجتماعی و خانوادگی هستند. اگرچه تاب آوری بر ایمنی کامل دلالت نمیکند و وجود عوامل آسیب زا و خطرناک احتمال وقوع صدمه را افزایش میدهد اما از جهت دیگر میتوان گفت که آسیب پذیری و خطر هم مترادف نیستند. بنا براین در شرایط پر خطر هم میتوان با منطق تاب آوری جان سالم بدر برد و زندگی بارور و سرشاری رقم زد.