حکمت 467 : بر آنان فرمانروایى حاکم شد، که کارها را به پاداشت، و استقامت ورزید، تا دین استوار شد.

حکمت 468 : مردم را روزگارى دشوار در پیش است که توانگر ، اموال خود را سخت نگهدارد ، در صورتى که به بخل ورزى فرمان داده نشد. خداى سبحان فرمود: «بخشش میان خود را فراموش نکنید» . بدان در آن روزگار ، بلند مقام و نیکان خوار گردند، و با درماندگان به ناچارى خرید و فروش مى کنند در حالى که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم از معامله با درماندگان نهى فرموده.

حکمت 469 : دو کس نسبت به من هلاک مى گردند : دوستى که زیاده روى کند، و دروغ پردازى که به راستى سخن نگوید.
(این کلام مانند سخن دیگرى است که فرمود : دو تن نسبت به من هلاک گردند، دوستى که از حد گذراند، و دشمنى که بیهوده سخن گوید.)

حکمت 470 : (از امام نسبت به توحید و عدل پرسیدند فرمود): توحید آن است که خدا را در وهم نیارى، و عدل آن است که او را متّهم نسازى .

حکمت 471 : در آنجا که باید سخن گفت، خاموشى سودى ندارد، و آنجا که باید خاموش ماند سخن گفتن خیرى نخواهد داشت.


https://www.namasha.com/v/so5eYi8Z
https://www.namasha.com/v/Wvl9RLEI