گاهی دلم به زنجیره‌ی متصل به مغزم چنگ می‌زند تا آن‌چنان در آغوش بگیرمت و فشارت دهم که مانند پرتقال تبدیل به آبمیوه شوی. اما چه کنم که از لمس مردم بی‌زارم، تقصیر تو نیست. می‌دانی؟ من با تو جنبه‌ای تازه از عشق را درک کردم؛ عشق می‌تواند بین من و تو در جریان باشد ولی نه مثل دیگران. البته که دلم نمی‌خواهد بگویم و مانند حرف خودت که می‌گویی« اگر عاشقم هستی اعتراف کن» اعتراف کنم ولی عاشقت هستم دوست من.


دلنوشته کلونوپین من