اسمت که درد داره دیگه جای تاسف نیست طوری زندگی کردم که انگار کاملا فراموش کرده بودم این یک اتفاق است که می خواهم دوباره با آن برخورد کنم
아프던 너의 이름도 이제는 미련이 아냐 하얗게 잊어버린 듯 살다가 또 한 번 마주치고 싶은 우연이지
باد کم می وزد نشانه کمرنگ فصل اصلا برای من ناآشنا نیست دستم را دراز می کنم برای هر موردی.
낮게 부는 바람결이 희미한 계절의 기척이 내게는 전혀 낯설지 않아 혹시나 하는 마음에 손을 뻗어보네
بهار، حدس می زنم تو برای من بهاری شده ای مثل صدایی که به گرمی نامم را صدا زد حدس می‌زنم این فقط یک سلام دوستانه باشد که بگویم حالم خوب است. هنوز زیباست، سلام، سلام
봄, 그대가 내게 봄이 되어 왔나 봐 따스하게 내 이름 불러주던 그 목소리처럼 아마 잘 지낸다는 다정한 안부인가 봐 여전히 예쁘네, 안녕, 안녕
در خیابان کنار هم راه می رفتیم گلی که قبل از اینکه بفهمی شکوفا شده است وانمود کردم که متوجه نشدم و با عجله راه افتادم ناگهان، برای هر موردی،
나란히 걷던 거리에 어느새 핀 꽃 한 송이 모른 척 걸음을 서두르다가 혹시나 하는 마음에 문득
بهار، حدس می زنم تو برای من بهاری شده ای مثل لبخندی آسان که روی هر دو گونه برق می زند حدس می‌زنم این فقط یک سلام دوستانه باشد که بگویم حالم خوب است. تو هنوز خوشگلی، خداحافظ
봄, 그대가 내게 봄이 되어 왔나 봐 가득 차게 두 뺨을 반짝이던 편한 웃음처럼 아마 잘 지낸다는 다정한 안부인가 봐 여전히 예쁘네, 안녕
هر روز در خیابانی متفاوت تا بتوانیم همدیگر را ملاقات کنیم با جدیت راه می روم اینجوری صبر میکنم
매일 다른 길목에 우리 마주칠 수 있도록 나 부지런히 걸어가요 이렇게 기다릴게요
فک کنم دوباره داری بغلم میکنی مثل روزهای گذشته که بدون هیچ حرفی آغوشت را به من دادی من حدس می‌زنم که این یک سلام دوستانه باشد تا بهتر کنار بیایم. نمی دانی، من تو را اول می گذارم اینجوری متوجه میشم سلام
또 그대가 나를 안아 주고 있나 봐 아무 말 없이 그 품을 내어주던 지난날들처럼 더 잘 지내라는 다정한 인사인가 봐 모르지 않을게, 내가 먼저 그대 알아볼게 이렇게 안녕