این ویدئو به منظورِ مورد نقد قرار دادنِ اقتصاد سرمایه‌داری و تا حدودی اقتصاد آزاد دست به دست می‌شود. و عمدتا هم مضمونش در جامعه ایرانی پرطرفدار و تاییدش از منظر جامعه نمادِ درک و آگاهی بالاست. اما من مخالفِ پیامش هستم !
️
در واقع در این ویدئو، کارگردان موقعیتی ساخته است که بیننده، آقای فروشنده را در مقام یک فریبکار ببیند و مقابلِ او را فردی درستکار با نکاتی موجز و بجا دریابد.
️
آقای فروشنده از تلاش برای خلق راه‌های جدید برای زندگی می‌گوید که البته برای رسیدن به آن‌ها باید بتوانیم کار کنیم و درآمد داشته باشیم و فرد روبرو که فضاسازی کارگردان به نفع او بوده است، می‌گوید وقتی برای رسیدن به این راهکارهای جدید باید کار و تلاش کنیم، چه لزومی دارد که لوازم و تجهیزات جدید داشته باشیم ؟
️
در واقع فرد روبروی فروشنده، نمی‌گوید ماشین لباسشویی بد است، بلکه می‌گوید یا بدون کارِ بیشتر باید به این تجهیزات برسیم، یا اصلا نباشد، چون آنوقت مجبوریم بیشتر کار کنیم.
️
در واقع در اقتصاد سرمایه‌داری، سقف بلندی برای پیشرفت وجود دارد، هر چه بیشتر کار کنی، بیشتر از منابع اقتصادی به تو می‌رسد. همین مساله باعث می‌شود، ما اشتباه کنیم، و همه عمرمان را فقط صرف منایع اقتصادی کنیم. حال آن‌که قطعا تعادلی لازم است.
اما این مساله قاعدتا به معنای ذاتا غلط بودن این ساختار نیست! که بخواهیم اساسا با توسعه و ایجاد انگیزه (همان منابع اقتصادی) برای خالقان توسعه مخالفت کنیم.
️
در واقع پذیرفتن آن‌چه در این ویدئو غیرمستقیم بیان می‌شود، مانع از پیشرفت و توسعه بشر می‌شود. این در حالی است که در همان تئوری‌های توسعه به موضوع تعادل بین عناصر مختلف هم پرداخته شده است.
https://myindustry.ir