جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً.(إسراء،81) ایوان کسری یعنی پادشاه عجم بلرزید و چهارده کنگره آن افتاد. دریاچه ساوه که سالها آن را می پرستیدند فرو رفت و خشک شد. وادی سماوه (محلی بین کوفه و شام ) که سالها بود کسی آب در آن ندیده بود، آب در آن جاری شد.
آتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود در آن شب خاموش شد.
داناترین علمای مجوس در آن شب در خواب دید که شتر صعبی چند، اسبان عربی را می کشند و از دجله گذشتند و داخل بلاد ایشان شدند، و طاق کسری از میانش شکست و دو حصّه شد، و آب دجله شکافته شد و در قصر او جاری گردید.

نوری در آن شب از طرف حجاز ظاهر شد و در عالم منتشر گردید و پرواز کرد تا به مشرق رسید.

تخت هر پادشاهی در آن صبح سرنگون شده بود، و جمیع پادشاهان در آن روز لال بودند و سخن نمی توانستند گفت.
علم کاهنان بر طرف شد.
سحر ساحران باطل شد.
هر کاهنی که بود میان او و همزادی که داشت که خبرها به او می گفت جدایی افتاد.
قریش در میان عرب بزرگ شدند و ایشان را آل اللّه گفتند زیرا که ایشان در خانه خدا بودند.