قسمت اول سریال «یاغی» جدیدترین ساخته محمد کارت به‌تنهایی یک فیلم سینمایی کامل است، با این تفاوت که در نقطه فرود و گره‌گشایی درام، پیچ دراماتیک تازه‌ای خلق می‌کند و یک گره جدید می‌زند که در قسمت‌های بعدی باز کند؛ و این یعنی ماجرا ادامه دارد…
یاغی با یک سکانس نفس‌گیر و جذاب شروع می‌شود و پس از یک تعقیب و گریز مختصر، مایه‌های دراماتیک به‌سرعت شکل می‌گیرند و شخصیت‌ها شناسانده می‌شوند تا خطوط اصلی داستان مشخص شود. کارگردانی محمد کارت و شیوه‌ای که برای فیلم‌برداری و تقطیع نماها انتخاب کرده، از همین سکانس اول نشان می‌دهد که او قصد ندارد مهارت و تسلط تکنیکی‌اش را به رخ بکشد و بیننده را با کات‌های چپ‌اندرقیچی و جاگذاری غیرعادی دوربین و نماهای سربالا و سرپایین و اسلوموشن و ترفندهای مونتاژی گیج و منکوب کند بلکه می‌خواهد یک فضای پرتنش و پویا بسازد که چارچوب بصری‌اش با دینامیسم روایی فیلم‌نامه همخوانی داشته باشد. به همین دلیل در اغلب نماهای گفت‌وگو و پلان‌های دو یا چندنفره، نقطه استقرار دوربین نزدیک به چشم ناظر است و از حرکت‌های اضافی پرهیز شده تا ثبات و توازن بهتری به قاب داده شود.

در سلیس نیوز بخوانید:

https://salisnews.ir/%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%b3%d8%b1%db%8c%d8%a7%d9%84-%db%8c%d8%a7%d8%ba%db%8c-%d8%b3%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%87-%d8%ac%d8%af%db%8c%d8%af-%d9%85%d8%ad%d9%85%d8%af-%da%a9%d8%a7/