من خراباتیم و باده پرست - در خرابات مغان، عاشق و مست - گوش، بر زمزمه قول بلی - هوش، غارت زده جام الست - می‌کشندم چون سبو، دوش به دوش - می‌برندم چو قدح، دست به دست - دیدی آن توبه سنگین مرا؟ - که به یک شیشه می چون بشکست؟ - رندی و عاشقی و قلاشی
هیچ شک نیست که در ما همه هست
ما همان خاک در مصطبه‌ایم
معنی و صورت ما عالی و پست
آن زمان نیز که گردیم غبار
بر در میکده خواهیم نشست
همه ذرات جهان می‌بینیم
به هوایت شده خورشید پرست
بود در بند تعلق، سلمان
به کمند تو در افتاد و برست
ذره‌ای بود و به خورشید رسید
قطره‌ای بود و به دریا پیوست

من مست مستم بابا حیدر مدد
از غم شکستم بابا حیدر مدد
ز دست دیده و دل هر دو فریاد بابا حیدر مدد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد بابا حیدر مدد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد بابا حیدر مدد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد بابا حیدر مدد
من مست مستم بابا حیدر مدد
از غم شکستم بابا حیدر مدد
شو تاریک و دشتستون و مو (من) مست بابا حیدر مدد
قدح از دست مو افتاد و نشکست بابا حیدر مدد
نگهدارنده اش نیکو نگه داشت بابا حیدر مدد
و گرنه صد قدح نفتاده بشکست بابا حیدر مدد
من مست مستم بابا حیدر مدد
از غم شکستم بابا حیدر مدد