سرود جاودانه پاییز
تقدیم به کسانی که یک کوله پشتی از این ترانه خاطره دارند
به آنانکه بهار عمرشان پائیز گشت

پاییز آمد
در میان درختان ، لانه کرده کبوتر
از تراوش باران می گریزد
خورشید از غم
با تمام غرورش ، پشت ابر سیاهی
عاشقانه به گریه می نشیند
من با قلبی به سپیدی صبح ، با امید بهاران
می روم به گلستان، همچو عطر اقاقی
لابلای درختان می نشینم
باشد روزی، به امید بهاران روی دامن صحرا لاله روید

شعر هستی بر لبانم جاری ، پر توانم آری
می روم در کوه و دشت و صحرا
رهپیمای قله ها هستم من
راه خود در طوفان، در کنار یاران می نوردم
در کوهستان
یا کویر تشنه ، یا که در جنگلها
رهنوردی شاد و پر امیدم



کانالهای ما:
http://www.namasha.com/artamat
https://www.youtube.com/ArtaTV1
http://www.aparat.com/artamat
http://www.shabakema.com/artamat


بیوگرافی فعالان عرصه ی ساز و آواز در وبلاگ آرتا تی وی:
http://arta-tv.blogspot.de

وبلاگ شخصی آرتا رحیمی
http://artamat.blogspot.de