به پشتکار سنگ‌تراش توجه کنید. چگونه وی سنگ به آن برزگی را می‌شکند و به آن شکل می‌دهد. او هر سنگ سختی را با تیشه می‌تراشد . ضربه اول حتی خراشی جزئی هم بر سنگ وارد نمی‌کند، اما او پشت سر هم صدها و یا هزاران ضربه می‌زند. حتی در مواقعی که حرکات او بیهوده به نظر می‌رسند دست از تلاش بر نمی‌دارد، زیرا می‌داند که اگر کسی فوراٌ به نتیجه نرسد معنی‌اش این نیست که پیشرفت نمی‌کند. پس او از زدن ضربه دست نمی‌کشد. زمانی فرا می‌رسد که سنگ دو نیم می‌شود . آیا فقط ضربه آخر مؤثر بوده است؟ البته خیر. تلاش مستمر او نتیجه داده است