شهریور ماه، یادآور حوادث ناگوار و دردناکی است که در عین حال، سرنوشت ساز و امیدوار کننده است .

در آن سال های نخستین انقلاب که دشمن زبون و زخمی از هر سوی به انگیزه انتقام ، با انقلاب اسلامی نوپا در ستیز بود، گاهی با حمله های تبلیغاتی و زمانی با نبرد تسلیحاتی و گاهی هم با به شهادت رساندن استوانه های انقلاب ، چهره های محبوب و دوست داشتنی و مخلص، می خواست این انقلاب را از پای درآورد; غافل از این که شهادت ها، حماسه آفرین و حیات بخش است و اگر گلی از بوستان انقلاب چیده شود، به جایش ده ها گل دیگر می روید و اگر به پای این درخت تناور که سر در آسمان ها دارد و ریشه در اعماق زمین، خون تازه ریخته شود ، بی گمان این درخت بارورتر و شاداب تر می شود.

هر چند این شهادت ها دردناک و جانکاه بود و جای آن عزیزان برای همیشه در ایران اسلامی خالی است ، ولی چنان که تجربه این دو دهه نشان داده، همین شهادت ها باعث تداوم انقلاب شده و به آن جاودانگی بخشیده و نام نامی آن بزرگواران را در دل ها و یادها برای همیشه زنده و فروزان ساخته و همین یاد آنان است که پیوسته حماسه خدمت و خلوص در خدمت را برای ما به ارمغان می آورد و پیروان راستین انقلاب اسلامی و اسلام محمدی (ص) را توان و نیرو می بخشد.