«غلامرضا شاه‌میوه اصفهانی»، استادی نام‌آشنا در حوزه قرائت قرآن کریم است. هر چند جلسات قرآنی این استاد خوش‌سابقه، این روزها در شهر اصفهان برگزار می‌شود، اما به‌واسطه تألیفات و پژوهش‌های مهم، سابقه داوری در مسابقات کشوری و بین‌المللی قرآن کریم و تربیت شاگردان بسیار در حوزه قرائت قرآن کریم، نه‌تنها در سطح کشور، بلکه در جامعه قرآنی در فضای بین‌الملل شناخته شده است.
تنها مقامی که بین نغمات فارسی و عربی مشترک است و هنوز اسم و محتوا آن یکسان باقی مانده است، همان سگا است که کماکان فضای موسیقی ایرانی در آن کاملاً مشاهده می‌شود. ولی بیشتر این چیزی که در تلاوت قرآن مورد استفاده قرار می‌گیرد، کاملاً مستقل از موسیقی ایرانی است و امکان استفاده مستقیم از الحان و گوشه‌های ایرانی در تلاوت قرآن در حال حاضر وجود ندارد. مگر این‌که به شکلی اینها تغییر کند که با آن بخش تجوید و ضرورت‌های متن که در تجوید قرآن مطرح است، مطابقت یابد یعنی به شکلی این الحان فارسی عربیزه شود. فکر نمی‌کنم الان کسی باشد که بتواند قرآن را با تجوید کامل عربی با ردیف‌های فارسی بخواند. به هر حال کشش‌هایی در موسیقی فارسی وجود دارد که با اصل تجوید در تضاد قرار می‌گیرد. اینجاست که می‌گوییم استفاده مستقیم از الحان فارسی وجود ندارد مگر این‌که تغییراتی روی اینها صورت گیرد.