شب یلدای نود و هفت
یلدای امسال را با بچه های کار هم سفره بودم
در سفره ما نیز چون کلبه های سرد و نمور کودکان کار
نشانی از عطر نار نبود
به حرمت دست های خالی پدران شرمنده
ما نیز یلدا را به بلندای قلبهای شکسته آنان
به جای شکم کامگی ، حافظ خواندیم و برای آنها دعا کردیم
شایان دیبا
نظرات