حکمت 368 : همانا خداوند پاداش را بر اطاعت، و کیفر را بر نافرمانى قرار داد، تا بندگان را از عذابش برهاند، و به سوى بهشت کشاند.

حکمت 369 : روزگارى بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانى، و از اسلام جز نامى، باقى نخواهد ماند. مسجدهاى آنان در آن روزگار آبادان، امّا از هدایت ویران است. مسجد نشینان و سازندگان بناهاى شکوهمند مساجد، بدترین مردم زمین مى باشند، که کانون هر فتنه، و جایگاه هر گونه خطاکارى اند، هر کس از فتنه بر کنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر کس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند، که خداى بزرگ فرماید: «به خودم سوگند، بر آنان فتنه اى بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند» و چنین کرده است، و ما از خدا مى خواهیم که از لغزش غفلت ها در گذرد.

حکمت 370 : (نقل کردند که امام علیه السّلام کمتر بر منبرى مى نشست که پیش از سخن این عبارت را نگوید) : اى مردم از خدا بترسید ، هیچ کس بیهوده آفریده نشد تا به بازى پردازد ، و او را به حال خود وانگذاشته اند تا خود را سرگرم کارهاى بى ارزش نماید ، و دنیایى که در دیده ها زیباست ، جایگزین آخرتى نشود که آن را زشت مى انگارند ، و مغرورى که در دنیا به بالاترین مقام رسیده ، چون کسى نیست که در آخرت به کمترین نصیبى رسیده است.


https://www.namasha.com/v/x1N4iSEP
https://www.namasha.com/v/Gfjn8qBq