در حال بارگذاری ویدیو ...

دوعلت شکست جوانها در زندگی؟ ||| ما محدودیت‌ها را باید بپذیریم، این شرط زندگی است!

۰ نظر
گزارش تخلف
بنیانا
بنیانا

متن کلیپ:

آدم زندگی می‌کند برای اینکه به خواسته‌هایش برسد. در متن رسیدن به خواسته‌هایت یک اتفاقی در زندگی می‌افتد آدم باید حواسش جمع باشد، این اتفاق را مدیریت کند، آن هم اینکه محدودیت‌ها را می‌پذیرد.

در بازی فوتبال شما تمام تلاشت را می‌کنی گُل بزنی، محدودیت‌ها را هم می‌پذیری، خط زمین محدودیت است، توپ رفت بیرون دیگر کسی چانه نمی‌زند، آقا برو کنار بگذار بزنم اینجا جایش خیلی خوب بود، حساب نکن اوت را. آقا اوت شد دیگر، بپذیر دیگر، ول نمی‌کند توپ را!

یا مثلاً آفساید را می‌پذیرند. حالا دیگر آفساید یک محدودیتی است که متحرک هم هست، یعنی هر لحظه هر جایی از زمین ممکن است اتفاق بیفتد. ولی بازیکن‌ها محدودیت‌ها را پذیرفتند. می‌زند از بغل دروازه می‌رود می‌گوید دروازه باید یک کمی این‌طرف‌تر می‌بود. این طنزش خوب است، برای یک شوخی بی‌مزه آدم لبخندیدیم، مثلاً می‌خندد و اینها. ولی واقعش این است که این‌جوری که نمی‌شود فوتبال بازی کرد.

یک کسی دروازه یک کمی باید این‌طرف‌تر بود را جدی بگیرد، هی غُر بزند، آخرسر از زمین برود بیرون. من بازی بلد بودم! من خوب پاس دادم! من خوب شوت کردم! این دروازه لامذهب هر چی می‌زنم یک کم این‌طرف‌ترش می‌خورد. دروازه را خب بیاورید اینجا، صد مرتبه گفتم! آقا ما رفتیم خانۀ مامان‌مان.

خب این بچۀ لوسِ نُنُر فرزندِ مادر را کی تربیت کرده؟ کی فرستاده در زمین که محدودیت‌های زمین را نمی‌پذیرد؟ بدون اینکه محدودیت‌ها را بپذیرد می‌خواهد بازی کند.

متن کامل سخنان در این ویدیو در سایت استاد پناهیان» http://panahian.ir/post/2979


کانال‌های رسمی استاد علیرضا پناهیان در شبکه‌های اجتماعی:
پیام رسان بله
https://ble.ir/panahian_ir
ایتا
http://eitaa.com/panahian_ir
سروش
http://sapp.ir/panahian_ir
روبیکا
http://Rubika.ir/panahian_ir
تلگرام
http://t.me/Panahian_ir
اینستاگرام
http://instagram.com/Panahian_ir

نظرات

نماد کانال
نظری برای نمایش وجود ندارد.

توضیحات

دوعلت شکست جوانها در زندگی؟ ||| ما محدودیت‌ها را باید بپذیریم، این شرط زندگی است!

۰ لایک
۰ نظر

متن کلیپ:

آدم زندگی می‌کند برای اینکه به خواسته‌هایش برسد. در متن رسیدن به خواسته‌هایت یک اتفاقی در زندگی می‌افتد آدم باید حواسش جمع باشد، این اتفاق را مدیریت کند، آن هم اینکه محدودیت‌ها را می‌پذیرد.

در بازی فوتبال شما تمام تلاشت را می‌کنی گُل بزنی، محدودیت‌ها را هم می‌پذیری، خط زمین محدودیت است، توپ رفت بیرون دیگر کسی چانه نمی‌زند، آقا برو کنار بگذار بزنم اینجا جایش خیلی خوب بود، حساب نکن اوت را. آقا اوت شد دیگر، بپذیر دیگر، ول نمی‌کند توپ را!

یا مثلاً آفساید را می‌پذیرند. حالا دیگر آفساید یک محدودیتی است که متحرک هم هست، یعنی هر لحظه هر جایی از زمین ممکن است اتفاق بیفتد. ولی بازیکن‌ها محدودیت‌ها را پذیرفتند. می‌زند از بغل دروازه می‌رود می‌گوید دروازه باید یک کمی این‌طرف‌تر می‌بود. این طنزش خوب است، برای یک شوخی بی‌مزه آدم لبخندیدیم، مثلاً می‌خندد و اینها. ولی واقعش این است که این‌جوری که نمی‌شود فوتبال بازی کرد.

یک کسی دروازه یک کمی باید این‌طرف‌تر بود را جدی بگیرد، هی غُر بزند، آخرسر از زمین برود بیرون. من بازی بلد بودم! من خوب پاس دادم! من خوب شوت کردم! این دروازه لامذهب هر چی می‌زنم یک کم این‌طرف‌ترش می‌خورد. دروازه را خب بیاورید اینجا، صد مرتبه گفتم! آقا ما رفتیم خانۀ مامان‌مان.

خب این بچۀ لوسِ نُنُر فرزندِ مادر را کی تربیت کرده؟ کی فرستاده در زمین که محدودیت‌های زمین را نمی‌پذیرد؟ بدون اینکه محدودیت‌ها را بپذیرد می‌خواهد بازی کند.

متن کامل سخنان در این ویدیو در سایت استاد پناهیان» http://panahian.ir/post/2979


کانال‌های رسمی استاد علیرضا پناهیان در شبکه‌های اجتماعی:
پیام رسان بله
https://ble.ir/panahian_ir
ایتا
http://eitaa.com/panahian_ir
سروش
http://sapp.ir/panahian_ir
روبیکا
http://Rubika.ir/panahian_ir
تلگرام
http://t.me/Panahian_ir
اینستاگرام
http://instagram.com/Panahian_ir

آموزش