در سال 1859 یک فیلسوف و فیزیولوژیست آلمانی به اسم آلفرد ویلهِلم ولکمن (Alfred Wilhelm Volkmann) برای اولین بار دستگاهی به نام تاکیستوسکوپ (Tachistoscope) را معرفی نمود. این دستگاه برای فلش تصاویر با سرعت‌های مختلف روی یک صفحه طراحی‌شده بود و یک تصویر را برای مدت‌زمان مشخصی برای افراد به نمایش می‌گذاشت و سپس خیلی سریع آن را حذف می‌کرد.

در طول جنگ جهانی دوم روانشناس آمریکایی به نام ساموئل رنشاؤ (Samuel Renshaw) از دستگاه تاکیستوسکوپ در تمرینات خلبانی نیروی هوایی ارتش ایالت متحده آمریکا استفاده نمود. خلبان‌ها در آن زمان دچار این مسئله بودند که نمی‌توانستند در مسافت‌های دور و فواصل طولانی هواپیماهای خودی را از دشمن شناسایی کنند و در اکثر اوقات دچار اشتباه می‌شدند.

آن‌ها در یک آزمایش با استفاده از دستگاه تاکیستوسکوپ به خلبانان آموزش دادند تا از داخل کابین هواپیما دشمن را شناسایی کنند. برای انجام این کار در ابتدا از هواپیماهای خودی و دشمن در ابعاد بسیار کوچک عکس‌برداری کردند و سپس تصاویر مختلف را در یک‌پنجم ثانیه برای خلبان به نمایش می‌گذاشتند و سپس آن تصاویر را بزرگ‌تر می‌کردند تا نقاط مبهم و کور برای آن‌ها واضح و شفاف‌تر شود و سپس کوچک‌تر می‌کردند. در طی آزمایش متوجه شدند که افراد با آموزش می‌توانند تصاویر هواپیماهای مختلفی که بر روی صفحه‌نمایش چشمک می‌زند را فقط در یک‌پنجم ثانیه شناسایی کنند.

از شما همراهان عزیز سپاسگزاریم که درک و برداشت‌های شخصی و نظرات ارزشمند خود را در مورد این فایل در قسمت دیدگاه‌های این جلسه برای ما ارسال می‌کنید و تجربیات خود را با ما و دوستانتان به اشتراک می‌گذارید.