نقلی و مادربزرگ با نوشته و کارگردانیِ کیمیا کیمیایی‌پور که تا 9 مهرماه در سالن‌ حوزه هنری واقع در آمادگاه اصفهان به روی صحنه است، گُفتمانی کودکانه در دلِ قصّه‌ای است که شاید آن را بارها از بدوِ تولد شنید باشیم امّا فراموش‌مان شده تا چه اندازه می‌تواند فلسفی باشد. تفاوتِ یک نمایشِ کودکانه با نمایشی که برای کودک ساخته شده در این فکت خُلاصه می‌شود: هر نمایشی می‌تواند کودکانه باشد امّا فقط تعدادِ اندکی از نمایش‌ها هستند که برای کودک ساخته شده‌اند. «نقلی و مادربزرگ» نمایشی است که برای کودک طراحی شده و از کودکیْ مهربانی، صمیمیت و دلسوزی را به مخاطب می‌آموزد. این اجرای ارزشمند البته که دارای نقاطِ ضعفی هم است که بیشتر به لوکیشن و دکورِ اجرا مربوط می‌شود و یکی از بزرگترین معایب آن: نرسیدنِ کافیِ صدای بازیگران و اجرا به تماشاچیان است. با توجّه به این که مخاطبانِ این نمایش کودکان هستند و همه خوراکی‌هایی به دست دارند یا و شاید دوستشان را بر روی استیج بیابند و برای او دست تکان دهند، این نکته بسیار اهمیت دارد که: استفاده از میکروفونِ تعبیه شده در سالن یا در لباسِ بازیگران با شرایط ویژه‌ی آن لوکیشن می‌تواند به فهمِ بیشتر و بهترِ قصّه و جزئیاتِ در آن بیانجامد. این دومین نمایش برای کودکان بود که به تماشا می‌نشستم و پیش از آن در این سالن «هویج فزاینده» مهدی فدایی، را دیده بودم و...
متن کامل را در روزنامه‌ی اینترنتی برداشت بلند بخوانید.
https://longtake.ir/?p=24753