یک عده‌ای هستند که فکر می‌کنم اگر روزی اعلام شود این تحریم‌ها برداشته شده، مثل روزی که قطع‌نامه ۵۹۸ پذیرفته شد، سکته کنند، چون درآمدهای سرشاری دارند که در اثر رفع تحریم‌ها از بین می‌رود. این شرکت‌های بزرگ برای اینکه مراودات درباره نفت، پتروشیمی، گاز و... را انجام بدهند، ده‌ها شرکت در کشورهای خارجی تاسیس کردند و این درآمدهای ارزی شفاف نیست. در داخل این کشورهای متعدد می‌چرخد و تا وقتی به داخل کشور برسد و تبدیل به ریال شود، بخش زیادی از آن‌ها کم می‌شود. آن شرکت‌های واسطه درصدهای بالایی می‌گیرند و منفعت می‌برند. اسم این افراد را «کاسبان تحریم» گذاشته‌اند. این به معنایی درست است و طبیعتا این‌ها نمی‌خواهند این وضعیت از بین برود.
آمریکا نیز دنبال این است که ما دائما تحت فشار تحریم‌ها باشیم، چون منفعت می‌برد. آمریکا به دنبال این است -و تا حدودی هم موفق شده است- که یک دولت ضعیف با مردم ناراضی، بی‌اعتماد، ناامید در ایران باشد و نتیجه آن این است که نیروهای توانمند به دنبال مهاجرت باشند.
محمد سرافراز در سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد. او از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ به عنوان رئیس سازمان صدا و سیما خدمت کرد. وی با حکم رهبر ایران عضو شورای عالی فضای مجازی است. در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۹۱، اتحادیه اروپا به دلیل نقض حقوق شهروندان ایرانی و پخش "اعترافات اجباری" زندانیان سیاسی و روزنامه‌نگاران، محمد سرافراز را مورد تحریم قرار داد.
وی فرزند ابوالفضل سرافراز، یک روحانی، بود و پس از انقلاب اسلامی، دو برادر او کشته شدند. او همچنین یک کتاب به زبان عربی با عنوان "جنبش طالبان: از ظهور تا افول" نوشت که در دهه هشتاد منتشر شد. او از سال ۱۳۷۱ در سازمان صدا و سیما فعالیت می‌کرد و در طول این دوران، مسئولیت‌های مختلفی از جمله معاونت برون‌مرزی سیما و مدیریت شبکه‌های انگلیسی زبان پرس‌تیوی و اسپانیایی زبان هیسپان تیوی را بر عهده داشت. در سال ۱۳۹۵، وی استعفا داد و جایگزین وی، عبدالعلی علی عسگری شد. سرافراز در سپتامبر ۱۳۹۸ کتابی با عنوان "روایت یک استعفا" منتشر کرد که در آن به خاطراتش در طول ۲۴ سال حضور در صدا و سیما پرداخت و دلایل استعفای خود از مدیریت سازمان صدا و سیما را بیان کرد. این انتشار باعث ایجاد حواشی و جدال‌هایی شد.