نهج البلاغه خوانی - 129
حکمت 433 : پایان لذّت ها، و بر جاى ماندن تلخى ها را به یاد آورید.
حکمت 434 : مردم را بیازماى، تا دشمن گردى.
مى گویم: (بعضى این حکمت را از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نقل کردند، و نقل ثعلب از این اعرابى را تأیید مى کند که این کلام از على علیه السّلام است، اعرابى از مأمون نقل کرد. اگر على علیه السّلام نگفته بود «بیازماى تا دشمن گردى» من مى گفتم که «دشمن دار تا بیازمایى»
حکمت 435 : خدا درِ شکرگزارى را بر بنده اى نمى گشاید که درِ فزونى نعمت ها را بر او ببندد، و درِ دعا را بر روى او باز نمى کند که درِ اجابت کردن را نگشاید، و درِ توبه کردن را باز نگذاشته که درِ آمرزش را بسته نگهدارد.
https://www.namasha.com/v/TCa2YeZ5
https://www.namasha.com/v/OV5s7cE5
نظرات