آپدیت Weverse نامجون : دیروز بعد از اینکه فیلم پخش شد من بیشترین پیام رو از زمان دبیومون تا به الان دریافت کردم. من متوجه مقاله ها، اسکرین شات ها و چیز هایی مثل این ها که با کلمات کلیدی ای مثل “انحلال” ، “توقف فعالیت ها” و “اعلامیه” و غیره عنوان شده بودن. اینطوری نیست که من انتظارش رو نداشتم و یا آماده ی دیدنشون نبودم ولی نمیتونم انکار کنم که حس خوبی نداشتم. و هدف ما دقیقا این نبود که مردم فیلم های از ما رو که داشتیم اشک میریختیم و قلب هامون رو بیرون میریختیم رو جدا کنن. این ویدیو، همونطوری که توی اسمش هست، به عنوان یک “شام تیمی بنگتن” غیررسمی بود که صرفا به آرمی ها که توی سالگرد ۹ سالگی دبیومون به ما ملحق شده بودن تقدیم شده بود. متوجه ام که ممکنه نظراتی از جانب افراد غریبه مثل “اون ها دراماتیک هستن” “اوه اون ها فقط اینارو میگن چون موفق ان” باشه… ولی کدوم هنرمند، کدوم طرفدار ها تا این حد، نزدیک به ۱۰ سال تمام میتونستن پیش برن اگه این نظرات رو تحمل نمیکردن. باید چیز خاصی بین ما باشه، بنگتن و آرمی، که نزدیک به ۱۰ سال رو بدون توقف باهم به اشتراک گذاشتیم. در مواجه با این سوال، ما دقیقا این احساس رو توی صدها مصاحبه بی‌شمار بیان کردیم. توصیفش توی چند تا کلمه راحت نیست. به هر حال چیزی که ما توی اون ویدیو به اشتراک گذاشتیم نوعی اعتراف به تمام طرفدار هامون بود، که تمام این مدت همه چیز خودشون رو به ما دادن بدون اینکه در ازاش چیزی از ما بخوان. همونطور که کسانی از شما که ویدیو رو دیدن ممکنه بدونن، عنوان “Yet To Come” دقیقا به این منظوره که این…این لحظه پایان نیست. این دقیقا چیزی بود که میخواستیم بگیم. دیدن اسکرین شات هایی از خودم، که داشتم گریه میکردم، که پشت سر هم منتشر میشد، باعث شد فکر کنم که شاید خیلی بیش از حد احساساتم رو بیان کردم، باید ساکت میموندم. به نظر میاد تلاش من برای به اشتراک گذاشتن صداقتم ریشه ی سوءتفاهم و هرج و مرج بیش از اندازه شد. نکته ی اصلی چیزی که میخواستیم به اشراک بزاریم اینه که ما سعی نداشتیم ادعا کنیم که ۲ با ۱ برابره. ما قلب هامون رو باز کردیم، شجاعت به خرج دادیم که به شما بگیم هنوز هم ۱ با ۱ برابره، و بعدش شما رو با احساسات صادقانه ای که توی این روند داشتیم هدایت کردیم.
ادامه تو نظرات