میراث جهانی نام پیمان‌نامه‌ای بین‌المللیست که در سال ۱۹۷۲ به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. بر پایه این کنوانسیون کشورهای عضو میتوانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی خود را نامزد ثبت بعنوانِ میراث جهانی کنند. ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ به این پیمان‌نامه پیوست. سه اثر چغازنبیل، تخت جمشید و میدان نقش جهان نخستین مکانهایی بودندکه به فهرست میراث جهانی افزوده شدند.