متن شعر
به سمت دریا تو میکشونی
دارم میام نه تو میرسونی
میون خیمه ات تو مینشونی

بی اراده میزنم دلو به جاده
میبینم عاشق تر از من چه زیاده

مثل آتیشه قلب عالم از حرارت زیر و رو میشه
میسوزونه این قیامت ظلم رو از ریشه

این همه مهمون سر به صحرا ها گذاشتن بی سر و سامون
لیلی عالم تویی با این همه مجنون

به سمت دریا تو میکشونی
دارم میام نه تو میرسونی
میون خیمه ات تو مینشونی

سرفرازه کربلا مهمون نوازه
خاک اینجا برا ماها جانمازه

کوله بار من پر قلب آدمای هم دیار من
همه سمت تو دارن میان کنار من

اول عشقه تو مسیر عاشقی هر مرحله عشقه
روی قلب و چشم و پاهام تاول عشقه

منم که خاکم تو آسمونی
یه ذره ام من تو کهکشونی
تو بی کرونی تو مهربونی

سرزمین مادری من همینه
کربلات همیشه انگار اربعینه

از خدا میخواهم حالا که منم میون این عزادارم
سمت راه دیگه ای راهی نشه پاهام

از خدا میخواهم تا نفس دارم نگیره اشک رو از چشمام
مثل اصحابش ازم راضی بشه آقام

پر از گناهم تو میپوشونی
کجا برم من تویی نشونی
نگفته هامو خودت میدونی

تهیه شده در:بنیادفرهنگی صبح ظهور
09125517057-02537503622