قرآن کریم از صد و بیست و هفت نام خدا یاد کرده است؛ اما روایات معصومین علیهم السلام نود و نُه نام را آورده‌اند. در دعاى جوشن کبیر هزار نام آمده است و شارحان دعا گفته‌اند که این نام‌ها در حقیقت به همان نود و نه نام بازمى‌گردند. (همان) نام‌هایى که در قرآن آمده‌اند، عبارتند از: اللّه، احد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الرّاحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التّقوى، اهل المغفرة، اقرب، ابقى، بارى، باطن، بدیع، بِر، بصیر، توّاب، جبّار، جامع، حکیم، حلیم، حَى، حق، حسیب، حفیظ، حفى، خبیر، خالق، خلّاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرّازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالرّاحمین، خیرالمنزلین، ذوالعرش، ذوالطَّول، ذوالانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرّحمة، ذوالقوّة، ذوالجلال والإکرام، ذوالمعارج، رحمن، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدّرجات، رزّاق، رقیب، سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب، شهید، شاکر، شکور، شدید العقاب، شدید المحال، صمد، ظاهر، علیم، عزیز، عَفُوّ، على، عظیم، علّام الغیوب، عالم الغیب والشّهادة، غنى، غفور، غالب، غافر الذّنب، غفّار، فالق الاصباح، فالق الحبّ والنّوى، فاطر، فتّاح، قوى، قدّوس، قیّوم، قاهر، قهّار، قریب، قادر، قابل التّوب، القائم على کلّ نفس بما کسبت، کبیر، کریم، کافى، لطیف، ملک، مؤمن، مهیمن، متکبّر، مصوّر، مجید، مجیب، مبین، مولى، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک، نصیر، نور، وهّاب، واحد، ولى، واسع، وکیل، ودود و هادى.(المیزان، 8/373)