در قسمت هشتم مجموعه «امام زمان کیست»، کسی را که امام یا ناجی هر عصر و جامعه ای می نامیم در یک کلام انسانی اهل باطن و دارای علم لدنی است و بر اسرار نهان خلایق آگاه و بینا می باشد و این همان توصیفی است که در قرآن درباره آدم ابوالبشر آمده است که بر اسرار نهان ملائک آگاه بود و بدینگونه ملائک بر او سجده کردند و ابلیس و پیروانش انکار و تکبّر نمودند .
در واقع امامان هر عصری همان وارثان آدم بعنوان خلیفۀ خدایند و محل سجود ملائک و انکار شیاطین میباشند .
یعنی مظهر آدمیت بر روی زمین هستند و دعوت به آدمیت میکنند. یعنی امامان به زبان ساده اهل معرفت نفس می باشند و چون خود را می شناسند بر باطن خلایق هم آگاه هستند و این منشأ کل قدرت معنوی آنهاست .
این همان عرفان است یعنی مکتب معرفت نفس .
منبع: کتاب «امام زمان کیست» بند 26 – استاد علیاکبر خانجانی
مطالعه آثار بیشتر:
www.khanjany.org
https://www.aparat.com/v/nxp5374