مُناجات شَعبانیه نیایشی است که فردی بنام ابن خالویه، آن را از امام علی(ع) روایت کرده است. امامان(ع) بعدی بر قرائت مناجات شعبانیه در ماه شعبان اهتمام داشتهاند. این مناجات را نمونهای از تضرع و وصف حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا بشمار آوردهاند. این مناجات بصورت مرسل نقل شده است؛ اما علامه مجلسی، سند آن را معتبر شمرده است. راوی آن، ابن خالویه را نیز ثقه دانستهاند. معمولا مناجات شعبانیه در ماه شعبان خوانده میشود.