وطن
می‌گویند پاره‌ای از زمین است
با مردمی که بر گورهای مشترک گریه می‌کنند
و نقشه‌ای که همیشه تکلیف‌اش با خون روشن شده باشد
آن خون که کمی از تاریخ‌اش در رگ‌های من میگذرد ...
و کمی از تاریخ‌اش در رگ‌های تو
وطن
می گویم مرز کوچکی است
به اندازه سلولی انفرادی
که میشود در آن نام مردگان را با هر آوازی بر زبان آورد
یا یک پیراهن است
که روزی مرا به احتمال -آغوش تو نزدیک خواهد کرد
می‌گویم مرز کوچکی‌ست
پاره‌ای از روسری‌ات که بوی خاک گرفته باشد
وطن